Zomervakantie 2019 - St. Leonard (3)

Maandag 12 augustus

Vandaag nemen we een kijkje in het dorpje St. Leonard im Passeier (689m). Het dorpje met zo'n 3560 inwoners ligt aan het begin van pasweg SS44 die via de Jaufenpass (2094m) naar Sterzing leidt, maar het ligt ook aan de SS44bis, de pasweg over het Timmelsjoch (2474m) naar het Oostenrijkse Ötztal. We parkeren in de parkeergarage bij de Raiffeissenkasse (gratis) en drinken een kopje koffie bij Osteria Lina. Het is alweer behoorlijk warm.

Na de koffie lopen we naar het centrum over een houten brug over de Waltnerbach. Het centrum van St. Leonard is niet groot . Lunchen doen we bij Hotel-Restaurant Zentrum.

Op het terras zitten we onder een zonnescherm, dat ons ook droog houdt bij een licht regenbuitje.

Na de lunch, die niet bijzonder is, gaan we weer

Doorkijkje vanaf de houten brug

terug naar ons hotel: we hebben ons allebei ingeschreven voor een mini-kookcursus bij Sigi.

Hij gaat Speckknödel maken, verder Velouté, Kaiserschmarrn en Apfel- Zwiebelchutney. Uiteraard mogen / moeten we al dit heerlijks proeven. Aan de Joghurtcreme zijn we niet toegekomen.

We krijgen van Sigi de recepten mee voor thuis. Als hij zo bezig is vertelt hij enthousiast over de ontwikkeling in zijn kookstijl. Hij heeft in sterrenrestaurants gewerkt met moderne kooktechnieken zoals moleculair koken, fusion enz., heeft les gegeven ...

Maar heeft nu zijn draai gevonden in het restaurant van zijn eigen hotel. En hij is qua werkwijze teruggekeerd naar een

'ouderwetse' manier van koken, zoals zijn moeder het - gedeeltelijk - ook deed, maar dan wel 'slow cooking', met het gebruik van lokale natuurlijke en zuivere producten enz. Een interessant verhaal. Sigi geeft ons ook veel praktische tips. Was interessant!

En bij het diner 's avonds kunnen we opnieuw genieten van Sigi's kookkunst.

Dinsdag

Vandaag eens kijken of er nog een plekje is op de parkeerplaats (1822m) voor een wandeling naar de

Woensdag

We krijgen van Irmgard een tip voor een wandeling naar de Flecknerhütte of verder, vanaf de parkeerplaats boven de Römerkehre. We rijden vanaf Römerkehre via een erg smalle weg omhoog en komen dan op een vrij grote parkeerplaats. Helaas geen plek meer! Wat nu ... We besluiten de auto bij het Jaufenhaus te parkeren

en 'gewoon' een stukje te gaan lopen op de 19B.

Als we na een half uur wandelen beneden ons de Rinneralm zien liggen, houden we links aan en blijven op hoogte verder lopen. In  de verte zien we een hut liggen. De kaart leert ons dat dit de Saxnerhütte is. We besluiten naar deze hut te lopen.

We komen regelmatig Italianen tegen, maar het is hier blijkbaar niet de gewoonte elkaar te groeten. Zijn Italianen daar te arrogant voor?

Het is een eenvoudige wandeling met mooi en ruim uitzicht. Na een half uurtje zien we links van ons de Wasserfalleralm die gesloten is wegens een flinke verbouwing. Het laatste stukje naar de Saxnerhütte wordt het wat drukker met luie wandelaars die met de Ratching-Jaufen kabinelift omhoog zijn

Wasserfalleralm - wordt verbouwd

Kalcheralm. Mmm, vandaag is er ruim plek! We lopen op ons gemak in een uurtje naar de Kalcheralm, waar ook wat skiliften zijn.

Er is ruim plaats op dit gezellige terras. Prima bediening en lekkere gerechten.

Het is duidelijk dat deze en de ander almen in de winter een prima plek zijn voor een pauze tijdens het skiën.

Na de lunch lopen we op ons gemak naar de parkeerplaats en rijden via de Jaufenpass terug naar ons hotel in het gehucht Walten.

Een klein nadeel van dit hotel is wel dat je vaak eerst de auto moet pakken voor een wandeling.

Kalcheralm en omgeving

gekomen en toch iets van de 'Hüttenzauber' willen beleven. De Saxnerhütte heeft een enorm terras waarop we zowaar nog een lege tafel vinden. Het komt nogal druk en rommelig over.

De bediening is aanvankelijk vrij vlot. Aan een tafel achter ons zit een groep pubers te klieren. De ouders zitten aan een tafel schuin tegenover ons, maar ingijpen, nee hoor. Zo worden Italiaanse kinderen dus opgevoed: niet! Al met al door de drukte en logistieke missers is het een rommeltje op dit terras.

Eten en wijn zijn overigens niet slecht. Even afrekenen duurt helaas niet even, maar pas na 10 minuten kunnen we afrekenen. Weg hier!

Als we de hut verlaten en 'hoog' terug lopen langs de Wasserfallalm laten we de drukte snel achter ons. We kunnen het niet laten op de terugweg nog even langs Rinneralm te lopen voor een wijntje en een Schnapps. Daarna zijn we in een half uur terug op de parkeerplaats van Jaufenhaus.

Foto-impressie

Introductie  reistips  korte vakanties  wintersport  tussenstops

zomervakanties  Eisenschmitt   Brand  St. Leonard  St. Leonard (2)  St. Leonard (3)  Renhardsweiler  Lützkampen