Zomervakantie 2015 - Enzklösterle

  

Zaterdag 1 augustus - reisdag

Na het ontbijt vertrekken we bij prima reisweer op ons gemak richting Enzklösterle. De A5 is nogal druk, omdat de A67 nog afgesloten is vanwege een ongeluk. Een tankauto is vrijdagnacht ingereden op een werkauto bij een 'Baustelle' en in brand gevlogen, met als gevolg enorme schade aan het wegdek. Bij Bruchsal was Jack het zat en zijn we binnendoor gaan rijden.


Lunch

In het plaatsje Höfen zien we hotel-restaurant Hotel Ochsen, wat ons wel aanspreekt. Het blijkt een goede keuze te zijn. Lilian gaat voor een vegetarische soufflé, Jack voor een forel. We krijgen allebei als extra een soepje vooraf, vast niet vegetarisch...

Na de heerlijke lunch is het nog maar een half uurtje naar ons hotel. Jack heeft het maar steeds over "onze volgende camping..." Hij heeft er blijkbaar weinig vertrouwen in.


Welkom!

We zijn rond half drie in hotel Enz Residenz in Enzklösterle. We worden vriendelijk ontvangen door de eigenaresse en krijgen een kamer met balkon op de derde verdieping, maar het hotel heeft een lift. Onze hoekkamer heeft 2 ramen met ruim uitzicht.


Vernieuwing

Het is ons al snel duidelijk dat er nog veel vernieuwd moet worden aan dit hotel. Dat horen we ook van de eigenaars André en Barbra.


Voorjaar 2014

Ze hebben het gedateerde hotel voorjaar 2014 gekocht en zijn het pand nu aan het opknappen.

Sommige kamers zijn al vernieuwd, andere volgen nog. Alle kamers zijn echter al wel voorzien van nieuwe boxspringbedden. Moet zeggen dat we uitstekend geslapen hebben. Met daarvoor een heerlijke avondmaaltijd met gebakken lever, was prima.


Zondag - Tübingen

De volgende dag -na een goed maar niet zeer uitgebreid ontbijt(buffet)- touren we een beetje rond. We komen rond het middaguur aan in het universiteitsstadje Tübingen (85.000 inwoners waarvan 15000 studenten), waar die dag de Citytriathlon Tübingen wordt gehouden.

We lunchten in "Restaurant Die Kelter", goed geluncht, mooie zaak. Daarna even kijken naar de triathlon. Word gebeld: m'n mapje met alle pasjes is gevonden onder onze tafel bij het restaurant!  Direct terug naar "Die Kelter". Heb de man zeer hartelijk bedankt, maar door de schrik en opluchting vergeten een drankje aan te bieden.

Nadat we de sporters lang hebben zien komen, en een loopje door de Altstadt hebben we het -mede door de warmte- wel gezien en rijden we weer naar Enz Residenz, waar het op het terras in de schaduw met een glaasje wijn goed toeven is.

's Avonds na het diner (lang wachten) niet te laat naar bed: morgen wandeldag.

Uitzicht uit onze kamer