Meivakantie 2023 - Wahlrod (2)
Zondag 23 april
Het wordt een vrij zonnige dag bij een prima temperatuur, dus wandelen ...
Na een goed ontbijt met een perfect eitje, rijden we naar het startpunt van de wandeling. Dat is de parkeerplaats bij de Burggarten in Hachenburg, waar ik in 2009 al eens was. De wandeling (nummer 27) hebben we uit het boekje Westerwald van Hikeline Wanderführer. Met behulp van de code in het boekje heb ik de gps-route binnengehaald op m'n iPad. Ik gebruik nog steeds het programma MotionX GPS HD. Het programma wordt al jaren niet meer ondersteund, maar werkt nog steeds.
De wandeling begint prachtig door de Burggarten. Als we de Burggarten uitlopen gaan we linksaf terwijl we min of meer rechtdoor het centrum van Hachenburg in hadden gemoeten. De gps-route op de iPad is dan een grote hulp. Het wordt ons al snel duidelijk dat de routebeschrijving in het boekje waardeloos is.
Als we het centrum uitlopen naar de Bahnstraße spreekt Lilian twee voorbijgangers aan die bevestigen dat we de juiste route lopen. Ze vertellen er echter bij: "We wonen al jaren in Hachenburg en hebben deze wandeling ook gedaan, maar het heeft ons best veel tijd gekost voor we de route foutloos hebben gelopen."
De gelopen wandelroute in geel
Marienstatt af te snijden. Ook Lilian vindt dit een prima idee! Reden is dat we deze wandeling allebei niet zo leuk vinden: gedoe met de route-aanduiding en het feit dat je veel door bebouwd gebied loopt. We steken nu door naar het dorpje Nister.
Er is overigens ook een riviertje de Nister dat we al een paar keer gepasseerd zijn. Als we het plaatsje uitlopen zien we links een lelijk groot parkeerterrein met vrachtwagens.
We lopen vervolgens een tunneltje onderdoor en dan staan we ineens weer in de 'natuur'.
En dat niet alleen, er staat ons een flinke klim te wachten. Eerst een vrij steil pad en vervolgens een nog steilere klim met treden.
In korte tijd stijgen we 150 meter. Dit best wat riskante stukje in deze verder eenvoudige wandeling wordt helemaal niet vermeld in het boekje.
Maar daarna is het 'leed' snel geleden. We zijn rond 13:30 uur na 7,3 km weer op de parkeerplaats.
Nu nog een plekje voor de lunch. Toen we aan het begin van de wandeling door Hachenburg liepen dachten we een leuk restaurant te zien: Gasthaus zur Weißen Ross.
Wie weet is daar nog plek: helaas. Aan de overkant bij 'La Flamme' hebben we meer geluk. Een restaurant met alleen salades en Flammkuchen.
De Flammkuchen zijn prima! Na de lunch lopen we nog even rond door het best gezellige plaatsje.
Op zondag heeft ons hotel Ruhetag, dat betekent dat we 'buiten de deur' moeten dineren. Best wel vreemd. We
We blijven de Bahnstraße volgen en lopen langs het station, het is een beetje een troosteloze omgeving. De route buigt even later naar rechts de landerijen in en dan spoedig naar links.
Wel bijzonder, het ene moment sta je nog in een rommelige stationsomgeving en wat later middenin een aantrekkelijk landschap.
Voor de zekerheid vragen we aan een passerende vrouw met hond of we zo goed lopen. "Ja," zegt ze, "even naar links omhoog en daarna de weg naar rechts nemen. Je kunt naar rechts doorlopen, maar dan moet je door de landerijen, dat is niet handig."
Zo gezegd, zo gedaan: eerst naar links een stukje omhoog en dan naar rechts het dal in. Als we bij de witte pijl zijn aangekomen - zie kaartje - stel ik voor de route in te korten en de route via Kloster
Af en toe een mooi uitzicht
Bloesem op weg naar Nister
besluiten naar Altenkirchen te rijden. Wat een ongezellig plaatsje, zeker met die regen. We parkeren de auto aan de rand van het centrum en lopen dan in de regen de Wilhelmstraße in. Zoals gezegd: een ongezellige boel. Nadat we al enkele pizzaboeren en andere afhaalwinkels zijn gepasseerd, zien we rechts 'Restaurant
Deutsches Haus', een restaurant met een Kroatische eigenaar en een internationale keuken.
Bij gebrek aan iets anders gaan we naar binnen. Het is behoorlijk druk, maar er is nog plaats. We merken al snel dat het restaurant veel vaste gasten heeft, dat is een goed teken.
We kiezen allebei Cevapcici, de kwaliteit van het eten is prima en de bediening is vriendelijk. Bij het afrekenen krijgen we nog een borreltje van het huis. De pinautomaat werkte niet, maar tegenover het restaurant is een bank, geen probleem dus.
In dit verband valt het ons in Duitsland altijd op hoeveel bankfilialen elk plaatsje heeft en dat geld pinnen bijna altijd - ook 's avonds - in het bankgebouw zelf plaatsvindt.
Kom daar maar eens om in Nederland. De bankgebouwen verdwijnen in rap tempo uit het stadsbeeld, pinnen doe je meestal buiten. Wat zijn Nederlandse banken toch klantonvriendelijk!
Foto-impressie
