Meivakantie 2025 - Mertesdorf (2)

Dinsdag 29 april

Vandaag wordt een dagje Trier, altijd leuk! Vanuit ons hotel rijden we in een klein half uur naar Trier, naar City-Parkhaus. Vandaar loop je zo het overdekte winkelcentrum in en aan de andere zijde kom je in de Fleißstraße.

We reserveren alvast een plek in onze vaste lunchgelegenheid Brasserie Trier. Daarna lopen we naar de Hauptmarkt voor een kop koffie en thee bij Ratskeller zur Steipe.

Hauptmarkt - Trier

Brasserie Trier foto ©Brasserie Trier

Het is heerlijk op het terras. Fijn die zon, maar we hebben toch maar gekozen voor een plekje in de schaduw.

Na de koffie en thee slenteren we gezellig door het centrum. Lilian scoort nog een dino waterpistool voor onze kleinzoon. Dan is het het tijd voor de lunch in BrasserieTrier. Waarom komen we hier al meer dan 15 jaar voor de lunch? Het eten is echt prima en als het seizoen het toelaat kun je heerlijk op het terras zitten en mensen kijken ...

Ook dit keer weer prima geluncht. Naast ons een gezellig Frans echtpaar, waarvan de vrouw met handen en voeten met ons sprak. Pas toen ze weggingen bleek dat het Fransen waren. Toen we 'au revoir' zeiden, keek ze verwonderd op.

Na de lunch scoort Jack nog wat overhemden bij Engbers (Jack's huisleverancier). We frequenteren nog een paar dames modezaken, maar Lilian ziet niets wat ze echt leuk vindt.

Weet je wat? We rijden op ons gemak naar ons hotel terug. Daar wacht ons een heerlijk terras! De rest van de middag verblijven we heerlijk op het terras van het hotel, waar we 's avonds ook dineren.

Panoramafoto vanaf het uitzichtspunt

We maken een kleine rondwandeling en besluiten dan een lunchgelegenheid op te zoeken. Gezien de tijd, het is al na 13:00 uur, besluiten we naar de Moezel te rijden, daar hebben de restaurants meestal 'durchgehend warme Küche'.

Eenmaal langs de Moezel rijden we langs het dorpje Schleich en zien we links van ons een restaurant met terras Schleicher Kuckuck: bingo!

Hotel & Restaurant - Zum Schleicher Kuckuck

foto ©ZSK

Donderdag

Na het ontbijt rijden we naar de Riveristalsperre achter het 'rommelige' dorpje Riveris. Hé, bekend. Hier waren we vorig jaar ook al. Toen hebben we de wandeling langs het stuwmeer gemaakt. Dat is nu geen goed idee, want van mijn fysiotherapeut mag ik (nog) niet lang wandelen.

We besluiten naar het plaatsje Hermeskeil te rijden, daar is vast wel iets te beleven. Onderweg besluiten we toch anders, en rijden naar de Erbeskopf, het hoogste punt (816 m) van de Hunsrück. We parkeren de auto op een parkeerplaats op de top en lopen naar het uitzichtspunt. Inderdaad, zeer de moeite waard. We zien ook een sleeplift, die nu gebruikt wordt om moutainbikers omhoog te brengen.

Woensdag

Vandaag hebben we voor de lunch met collega's van het zangkoor van Lilian (hij is de dirigent en zij sopraan) afgesproken in Hotel Weißer Bär. We hebben een plekje gereserveerd op het terras met uitzicht op de Moezel. Mijn tafelgenoten gaan voor Fisch & Chips, zelf ga ik voor Gratinierder Spargel auf Toast. Dat was een prima keuze. Mijn tafelgenoten hadden achteraf spijt van hun keuze. De wijn was prima! Na de lunch rijden onze kennissen terug naar de camping bij Bernkastel-Kues en wij naar ons hotel.

Lilian en Jack op het uitzichtspunt

Er kwam op een gegeven moment nog een vrouw (85 jaar) aan onze tafel zitten, die ons vertelde over haar jeugd en haar tijd in dit dorp.

Na deze toch wel leuke en verrassende ontmoeting met deze 'Einheimische' vrouw rijden we op ons gemak terug naar ons hotel.